Een zomer lang genieten van Salvia
Onder de tuinplanten is er nauwelijks één die zoveel kleurvariatie biedt als het sierlijke halfheestertje Salvia microphylla. Vanaf eind mei tot aan de eerste vorst siert ze de tuin in talloze tinten wit, roze, rood, paars, geel en lila. Wat keuze en langdurige bloei betreft, kan ze moeiteloos wedijveren met populaire eenjarigen.
In Engeland is deze half-winterharde struik al decennialang geliefd en ingeburgerd, terwijl ze bij ons - net als de Penstemon - nog maar met mondjesmaat in tuinen en op terrassen verschijnt. Jammer, want met haar bescheiden hoogte van 30 tot 50 cm past Salvia microphylla werkelijk overal. De enige vereisten: een zonnige standplaats en een goed doorlatende, liefst kalkrijke bodem. Op zo’n plek kan ze, ondanks haar fragiele uitstraling en Mexicaanse afkomst, temperaturen tot -10 °C trotseren.
Populaire variëteiten
De bekendste variëteit is zonder twijfel ‘Hot Lips’, herkenbaar aan haar vrolijke rood-witte bloemen. Toch zijn er nog veel andere schitterende kleuren en combinaties die de tuin kunnen verrijken. Denk aan het zachte lichtblauw van ‘Bleu Merced’, het warme botergeel met zachtrood van ‘La Mancha’, of het diepe, fluweelachtige paars van ‘Nachtvlinder’. Voor liefhebbers van intens rood is ‘Royal Bumble’ een aanrader. De bloemen zijn niet alleen een lust voor het oog, maar ook bijzonder nuttig. In het najaar trekken ze talrijke bijen en hommels aan, die zich tegoed doen aan de late nectar. Bovendien zijn de bloempjes eetbaar: strooi ze over salades of desserts voor een verrassende smaaktoets – elke cultivar draagt zijn eigen subtiele (fruit)aroma.
De beste verzorging voor een uitbundige bloei
Snoei Salvia microphylla in maart of uiterlijk begin april terug tot ongeveer een derde van de plant. Geef planten in volle grond rond half april een meststof met een hoog kaliumgehalte; een tomatenmest is hiervoor ideaal. Exemplaren in pot mogen dan naar buiten worden verplaatst. Vanaf mei voorzie je potplanten om de veertien dagen van vloeibare voeding voor terrasplanten, en dat tot eind augustus.
In juli, wanneer de eerste bloei begint uit te doven, knip je de uitgebloeide toppen van de stengels weg (ongeveer 10 cm). Bemest daarna opnieuw om een tweede, vaak nog rijkere bloei te stimuleren.
Salvia microphylla stek je het best in april of mei - niet in augustus, zoals soms wordt aangeraden. Planten in pot haal je in november, of na de eerste lichte nachtvorst, naar binnen. Plaats ze in een lichte, onverwarmde serre of een tuinhuis. Met een minimum aan water kunnen ze daar probleemloos overwinteren.
Het stoere broertje Salvia guaranitica
Een andere opvallende saliesoort voor de tuin is de krachtige Salvia guaranitica, een hogere, volumineuze struik die met gemak 1 tot 1,5 meter en soms zelfs meer bereikt. Ze vormt sierlijke, luchtige stengels met licht behaard blad en indrukwekkende bloemen in allerlei schakeringen blauw, vaak vergezeld van paarse bloemkelken.
Een absolute blikvanger is de diepdonkerpaarse cultivar ‘Amistad’, wereldwijd geroemd en van juli tot de eerste vorst onafgebroken in bloei. In de beroemde Engelse tuin Great Dixter siert ‘Amistad’ zowel de borders als terraspotten. Geplant op een zonnige, beschutte plek in goed doorlatende grond en uit de noordoostenwind, kan deze half-winterharde struik in ons klimaat temperaturen tot -10 °C goed doorstaan.
Andere fraaie variëteiten zijn onder meer ‘Super Trooper’, een imposante plant die tot 2,5 meter hoog kan worden en lichtblauwe bloemen draagt, ideaal voor een plekje in de halfschaduw, en ‘Phyllis’ Fancy’, met elegante witte bloemen subtiel getooid met lavendelblauwe accenten.
Net als Salvia microphylla stelt Salvia guaranitica hoge eisen aan de bodemstructuur: ze verlangt goed doorlatende grond. Verbetert zware bodem met compost, bodemverbeteraar en wat kalkgrit om wortelrot te voorkomen. Op winderige plekken is het verstandig de struiken extra steun te geven. Let in het vroege voorjaar op slakkenvraat, en snoei pas vanaf begin april - nooit in de winter - om schade door vorst te vermijden.
